راهبرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال جنبش بیداری اسلامی اخیر

بیداری اسلامی (انقلاب­های نوظهور جهان عرب) واجد تحولاتی است که سیاست خارجی تمام بازیگران منطقه از جمله ایران را متأثر خواهد کرد. جمهوری اسلامی ایران که برخاسته از انقلابی مذهبی است، در مواجهه با این تحولات، توأمان فرصت و چالش­های متعددی را در عرصة سیاست خارجی راهبردی خود شاهد بوده که برآیند این روند، الزام ِگزینش راهبردی قابل اعتنا برای تأمین امنیت و استفاده از فرصت­ها را گوشزد می­کند. این پژوهش با توجه به بافت منطقة خاورمیانه و رهیافت­های متنوع نظری در عرصة سیاست بین­الملل، اتخاذ راهبرد منطقه­ای ایران مبتنی بر رویکرد نظری «رئالسیسم تدافعی» را از قابلیت بیشتری جهت توفیق در مواجهه با تحولات منطقه دانسته، تا ضمن افزایش قدرت ملی، خصومت­های رقبای منطقه­­ای را نیز بر نیانگیزد. در این راستا، ایران ضمن تعریف دو حلقة فوری و غیرفوری در محیط امنیتی خویش، سعی در استفاده از دو ابزار استراتژیکی و ایدئولوژیکی برای رفع نگرانی­های راهبردی خود نموده است تا ضمن برطرف نمودن تهدیدات امنیتی از یک طرف و از طرف دیگر با حمایت از اکثر انقلاب­های منطقه در راستای افزایش نقش منطقه­ای خود، پیروزی جبهه اسلامی و تقویت محور مقاومت اسلامی گام بردارد.